معرفی بیماری سندرم آپرت و راه‌هایی جهت درمان آن

سندرم آپرت یک اختلال ژنتیکی نادر بوده که در آن مفاصل جمجمه نوزاد تازه متولد شده خیلی زود به هم متصل می‌شوند. این نوع از سندرم باعث اختلالات چهره و جمجمه شده و می‌تواند منجر به مشکلات بینایی و دندان گردد. سندرم آپرت همچنین می‌تواند باعث اختلال در انگشتان دست و پا شود. این مقاله به معرفی کامل سندرم آپرت، علائم، علت‌ها و راهکارهای درمانی آن خواهد پرداخت.

آشنایی با علائم سندرم آپرت

سندرم آپرت نوعی بیماری بوده که در آن استخوان‌های جمجمه به هم متصل شده و بر شکل سر و صورت نوزاد تاثیر خواهند گذاشت. افراد مبتلا به سندرم آپرت ممکن است در بینایی و دندان‌های خود نیز دچار مشکلاتی شوند زیرا استخوان‌های صورت و جمجمه آن‌ها به شکل غیرطبیعی رشد خواهد کرد. در بسیاری از موارد سه یا چند انگشت پا نیز به هم متصل می‌شوند که به آن چسبیدگی انگشتان گفته می‌شود. همانطور که گفته شد سندرم آپرت یک اختلال ژنتیکی است و معمولا بدون سابقه خانوادگی ایجاد می‌شود اما می‌تواند از یک والد نیز به ارث برده شود. علائم این نوع از سندرم در زیر آورده شده است که به آن‌ها اشاره خواهیم کرد:

• جمجمه مخروطی شکل
• چشم‌های بیرون زده
• چهره عمیق و فرو رفته
• نازک بودن بینی
• پایین بودن فک
• دندان‌های در هم تنیده و ناهموار
• تعریق زیاد
• آکنه شدید
• خالی شدن مو در قسمت‌هایی از ابرو
• تنفس‌های پر سر و صدا
• سفتی مفاصل انگشتان

جمجمه افراد مبتلا به سندرم آپرت کوچکتر از حد معمول بوده و می‌تواند بر مغز در حال رشد فشار ایجاد نماید. در نظر داشته باشید که این افراد معمولا دارای سطح متوسطی از عقل یا اختلال فکری خفیف تا متوسط هستند. نوزادان متولد شده با سندرم آپرت اغلب دارای 3 یا چند انگشت متصل می‌باشند اما گاهی اوقات مجموعه‌ای از انگشتان آن‌ها ممکن است از بین برود و حتی امکان دارد کودک انگشتان اضافی داشته باشد.

درصد ابتلا و ارث‌بری این نوع از سندرم

سندرم آپرت یک بیماری بسیار نادر است و تعداد افرادی که به آن مبتلا شده‌اند به طور دقیق مشخص نمی‌باشد. بر اساس نظرات کتابخانه ملی ایالات متحده، این بیماری از هر 65000 تا 88000 نوزاد فقط یک نفر را تحت تاثیر خود قرار خواهد داد و سازمان ملی اختلالات نادر (NORD) نیز تخمین می‌زند که از هر 165000 تا 200000 نفر تنها نزدیک به یک نفر به این بیماری مبتلا می‌شوند.

منبع: آسان طب

معرفی بیماری رینوفیما و راه‌هایی جهت درمان آن

رینوفیما یک اختلال پوستی است که سبب قرمزی، تورم، بزرگی و لقاح بینی شده و در حقیقت نوعی از بیماری روزاسه محسوب می‌گردد. روزاسه یک بیماری پوستی التهابی است و برخی افراد مبتلا به رینوفیما ممکن است علائم بیماری روزاسه را تجربه نمایند. این بیماری در دوران بزرگسالی رخ داده و موجب برجستگی، التهاب مزمن و قرمزی پوست صورت خصوصا در قسمت گونه‌ها، چانه و بینی خواهد شد. برخی از علائم بیماری روزاسه پس از مدتی کاهش می‌یابند اما افراد مبتلا به رینوفیما با گذشت زمان شاهد رشد بیشتر بینی خود می‌باشند. محققان بر این باورند که رینوفیما می‌تواند به دلیل روزاسه درمان نشده پدیدار شود.

علت‌های ایجاد بیماری رینوفیما

علت دقیق این بیماری هنوز مشخص نشده است اما در گذشته برخی اعتقاد داشتند که مصرف الکل می‌تواند فرد را به این وضعیت دچار سازد، البته هیچ ارتباط ثابتی بین رینوفیما و الکل وجود ندارد اما الکل و کافئین هر دو می‌توانند موقتا رگ‌های خونی را گسترش دهند و این مسئله وضعیت رینوفیما را بدتر خواهد کرد. سایر عوامل خطرسازی که می‌توانند به روزاسه و رینوفیما منجر شوند در این قسمت آورده شده است که به آن‌ها اشاره خواهیم کرد:

• برخورداری از پوست خوب
• جنسیت مرد
• میانسال بودن
• داشتن سابقه خانوادگی

در نظر داشته باشید که بیماری رینوفیما در مردان بین 50 تا 70 ساله شایع است.

علائم ایجاد بیماری رینوفیما

نشانه اولیه این بیماری در تغییر رنگ و شکل بینی کاملا مشهود است و هر چه زمان می‌گذرد نوک بینی به رنگ قرمز پررنگ تبدیل می‌شود و همچنین ممکن است در جهت‌های عجیب و غریب رشد کند. بسیاری از افراد نیز می‌توانند سایر علائم زیر را تجربه کنند:

• رشد توده‌ها در بینی
• تغییر رنگ بینی به قرمز یا نارنجی
• ایجاد منافذ بزرگ بر روی بینی
• ضخیم شدن پوست
• وجود جوش یا زخم
• خشکی یا چرب شدن پوست

راه‌های درمان این بیماری

بسته به پیشرفت علائم چندین روش متفاوت برای درمان رینوفیما وجود دارد. پزشکان معمولا روزاسه را با آنتی‌بیوتیک‌ها و رتینوئیدها درمان می‌کنند اما رینوفیما ممکن است به درمان‌های روزاسه پاسخ ندهد.

منبع: آسان طب

واریس بیضه و تاثیرات آن بر نازایی مردان

بیماری واریکوسل یکی از بیماری‌های شایع میان مردان است (حدود بیست تا سی درصد از جامعه مردان)، بیماری واریکوسل در واقع واریس بیضه است و یکی از مواردی است که مردان را دچار اختلالات نازایی می‌کند. مانند واریس‌های دیگر، در این بیماری هم بیمار احساس می‌کند رگ‌هایی بزرگ‌تر از سایز طبیعی روی بیضه وجود دارد. در این مقاله قصد داریم درباره بیماری واریس بیضه صحبت کنیم و شما را با علت پیدایش و روش‌های درمان آن آشنا کنیم.

واریس بیضه چه عوارضی برای بیمار دارد؟

به گزارش آسان طب پس از انجام بررسی های متفاوتی، دیده شد که بیماری واریکوسل می تواند به مرور زمان به دلیل بالا بردن دمای بیضه یا جلوگیری از خارج شدن سموم داخل بیضه به دلیل خراب کردن وریدهایی که در بیضه وجود دارد باعث نازایی شود.

اگر ما آناتومی بیضه را در نظر بگیریم، بیضه هم مانند همه ارگان های دیگر عضوی است که در آن شریان بیضه، مسئولیت خون‌رسانی را بر عهده دارد و در آن لنفاتیک ها لنف را تخلیه می کنند و همچنین بیضه دارای شبکه عصب دهی می باشد. شبکه عصب دهی بیضه گستردگی زیادی دارد، شامل دو رشته عصبی بوده که از شبکه عصبی کلیوی و لگنی منشا می گیرد. درباره بیضه چپ این تخلیه وریدی به داخل کلیه می ریزد و چون ورید کلیه ورید نازک تری نسبت به  ورید بزرگ بیضه چپ است، به همین دلیل احتمال ابتلا به واریکوسل در سمت چپ بالاتر است. این احتمال در سمت راست کمتر است زیرا در بیضه سمت راست آن ورید به داخل ورید بزرگتری تخلیه می شود.

عوامل ایجاد بیماری واریس بیضه و راه‌های درمان آن 

واریکوسل به سه درجه اول، دوم، سوم تقسیم می شود که بدترین نوع آن واریکوسل درجه سه است. درجه اول با معاینه و آزمایش قابل تشخیص است، اما در درجه دو و سه ظاهر بیضه تغییر می کند و پزشک معالج می تواند به آسانی بیماری را تشخیص دهد. عوامل ژنتیکی و ارثی مهمترین عوامل ابتلا به واریکوسل هستند که البته به طور 100 درصد قابل پیشگیری نیستند.

منبع: آسان طب

آشنایی با آلرژی زنبور عسل و راه‌های درمان آن

برای اکثر افراد نیش زدن زنبور تنها باعث درد، سوزش موضعی و خارش می‌گردد اما افراد مبتلا به آلرژی زنبور عسل در ماه‌های تابستان اغلب از صرف غذا در محیط‌های بیرون نگران هستند، زیرا نیش زدن زنبورها در این افراد باعث واکنش آلرژیک شده و درجه آن‌ از خفیف تا شدید متفاوت می‌باشد. جالب است بدانید که در موارد شدید، نیش زنبور عسل ممکن است موجب بروز آنافیلاکسی در افراد شود و تهدیدکننده زندگی آن‌ها باشد. در این مقاله قصد داریم به بررسی علل، علائم و درمان آلرژی زنبور عسل بپردازیم.

درصد ابتلا افراد به آلرژی زنبور عسل

حدود 5 تا 7.7 درصد افراد واکنش شدید آلرژیک به نیش حشرات را در طول زندگی خود تجربه خواهند کرد و در زنبورداران این میزان از خطر به 32 درصد می‌رسد. بسیاری از افرادی که به نیش حشرات واکنش نشان می‌دهند واکنش آلرژیک خفیف تا متوسط را در قالب قرمزی و تورم موضعی تجربه می‌کنند و برای قشر اندکی از افراد این واکنش‌های آلرژیک می‌تواند بسیار شدید باشد که در این صورت نیاز به درمان فوری خواهند داشت.

علت ایجاد واکنش‌های آلرژیک

زمانی که زنبور عسل به فرد نیش می‌زند می‌تواند مقداری از زهر خود را در پوست فرد باقی بگذارد و فرد یک دقیقه بعد از نیش زدن زمان دارد که زهر را از پوست خود خارج سازد. سم زنبور عسل حاوی پروتئین‌هایی است که بر روی سلول‌های پوست و سیستم ایمنی بدن تاثیر گذاشته و موجب درد، تورم و خارش در ناحیه مورد نظر می‌گردد، این اتفاق حتی زمانی که فرد به سم حساسیت نداشته باشد هم رخ خواهد داد، اما در کسانی که به نیش زنبورها حساسیت دارند، زهر باعث واکنش شدید سیستم ایمنی بدن می‌شود. افرادی که دچار این مشکل هستند، نیش زنبور عسل باعث ایجاد سیستم ایمنی بدن برای تولید آنتی بادی به نام ایمونوگلوبولین (IgE) می‌شود.

√ واکنش آلرژیک شدید: در برخی افراد نیش زنبور می‌تواند باعث ایجاد آنافیلاکسی شود. این عارضه در حقیقت تهدید کننده زندگی فرد خواهد بود و نیاز به درمان اورژانسی دارد.

منبع: آسان طب

آشنایی با پنومومدیاستین و علت‌های پدید آمدن آن

پنومومدیاستین می‌تواند ناشی از آسیب‌های فیزیکی و یا شرایط مشابه دیگر باشد و موجب می‌شود که هوا از ریه‌ها، راه‌های هوایی و یا روده به داخل حفره قفسه سینه نفوذ کند. اصطلاح یونانی Pneumomediastinum در حقیقت از دو واژه pneuma به معنی نفس و mediastinal به معنی آمفیزم گرفته شده و به حضور غیرطبیعی هوا یا گاز دیگر در قفسه سینه اشاره دارد. بهتر است بدانید که پنومومدیاستین بسیار به ندرت رخ می‌دهد. برای کسب اطلاعات بیشتر در این باره توصیه می‌کنیم تا انتهای مقاله با ما همراه باشید.

علائم ایجاد پنومومدیاستین

علائم اصلی این مشکل معمولا درد شدید در مرکز قفسه سینه است و سایر علائم به شرح ذیل می‌باشند:

• هوا زیر پوست در قفسه سینه که به عنوان آمفیزم زیرجلدی شناخته می‌شود
• تغییر در صدا
• سرفه
• مشکل بلعیدن
• درد گردن
• دشواری در تنفس
• تنگی نفس
• استفراغ

پزشک معمولا با گوش دادن به صدای قلب فردی که به پنومومدیاستین مبتلا است متوجه یک صدای غیرطبیعی و شکننده در قفسه سینه او خواهد شد.

توضیحاتی در رابطه با آمفیزم زیر جلدی

آمفیزم زیر جلدی یا زیر پوستی زمانی رخ می‌دهد که هوا در زیر بافت پوست نفوذ کرده و موجب آماس پوست گردد. نفوذ هوای تنفسی به زیر جلد اغلب در ناحیه گردن و صورت رخ می‌دهد اما ممکن است در نواحی دیگر نیز ایجاد شود. آمفیزم زیر پوستی معمولا به تنهایی خطرناک نیست اما علت شکل‌گیری آن که مثلا پنوموتوراکس یکی از آن‌هاست، می‌تواند خطرناک باشد. از عوامل مهم بروز این بیماری می‌توان به سیگار کشیدن، قلیان کشیدن، مصرف دخانیات، استنشاق مواد شیمیایی، گرد و غبار و آلودگی هوا اشاره کرد.

علت‌های ایجاد پنومومدیاستین

• آسیب به گردن یا قفسه سینه
• جراحی گردن، قفسه سینه و یا شکم
• آسم یا سایر شرایطی که منجر به سرفه شدید می‌گردند
• عفونت‌های قفسه سینه و بیماری‌های ریوی مانند COPD
• بیماری‌های بینابینی ریه
• استفراغ بیش از حد

نحوه تشخیص این بیماری

پزشک در ابتدا سابقه بیماری فرد را بررسی کرده و سپس یک معاینه فیزیکی برای تشخیص پنومومدیاستین انجام می‌دهد. برخی از آزمایشات تصویربرداری نیز معمولا برای مشاهده ریه‌ها، راه‌های هوایی و روده انجام خواهد شد.

منبع: آسان طب