قطعا شما هم از کسانی هستید که با بوییدن گل نرگس شادابی و سرمستی خاصی را احساس میکنید، از همین جهت است که میگویند گل نرگس، گل رایحهها، خاطرهها و یادهاست. این نوع گل با شکل بینظیری در نرگس زارها چشم مینوازد و در اطراف خود موجی از لطافت را در شهر و کوچه پراکنده میسازد. در این مقاله قصد داریم تا پرورش گل نرگس را بررسی کنیم.
اگر می خواهید گلتان بزرگ باشد، پیازی که برای کاشت انتخاب می کنید باید بزرگ باشد. سعی کنید پیازی را انتخاب کنید که بریدگی، خراش و دندانه نداشته باشد.
پیازهای نرگس به دو صورت هستند، نوع اول تنها یک نوک دارد که به آن دماغه هم می گویند. مدل دوم دو دماغه دارد و هر دماغه اش یک ساقه و گل می دهد.
گیاه شناسان معتقدند پیازهای دو دماغه ای گل هایی به مراتب درشت تر از گل های یک دماغه ای می دهند. پیازها را تا زمان کاشت می توانید در یخچال نگه دارید.
آبیاری زیاد، گل نرگس را آزار می دهد و اگر زیاد آبیاری شود برگ هایش بیش از اندازه بزرگ می شوند و گل نمی دهند. گیاه شناسان بر این اعتقادند که این گیاه اگر خشکی بکشد بهتر گل می دهد. بالا رفتن دما باعث پژمردگی گل های آن می شود ولی دمای هوای پایین برای این گل مناسب است در عین حال نرگس برای گلدهی به نور خورشید احتیاج دارد.
منبع: آسان طب