آب سیاه یا گلوکوم از تشخیص تا درمان آن

گلوکوم یا آب سیاه (glaucoma)، گروهی از بیماری‌های چشمی است که در آن عصب بینایی دچار آسیب می‌شود. میزان دیدی که در آب سیاه از بین می‌رود غیر قابل برگشت است ولی با تشخیص زودرس، پیگیری دقیق و استفاده منظم از داروهای تجویز شده می‌توان از آسیب بیشتر جلوگیری کرد. عصب بینایی معمولا به دلیل افزایش فشار چشم آسیب می‌بیند اگر آب سیاه تشخیص داده نشود یا درمان نشود، باعث از دست رفتن دائمی دید محیطی خواهد شد. متاسفانه در بسیاری از موارد این بیماری علائمی نداشته و علی رغم دید خوب بیمار، به تدریج میدان بینایی از دست می‌رود در حالی که خود بیمار، متوجه پیشرفت بیماری نیست.

علائم بیماری آب سیاه چیست؟

در این بیماری تعادل ترشح مایع داخل چشم و خروج مختل شده و در نتیجه فشار چشم بالا می رود، در اکثر بیماران، نشانه و علائم کمی وجود دارد ولی در مراحل پیشرفت بیماری این علائم دیده می شود:

• کاهش دید محیطی
• ایجاد حاله های رنگی اطراف نور
• نیاز به تغییر مکرر و زود به زود عینک
• مشکل در تطابق با تاریکی

آب سیاه می تواند به طور ناگهانی و حاد اتفاق بیفتد، در این صورت مریض با سردرد و چشم درد شدید و قرمزی چشم همراه با کاهش بینایی روبرو می شود. در جلوی چشم فضایی وجود دارد که اتاق قدامی خوانده می شود، مایع شفاف وارد این فضا شده و از آن خارج می شود و وظیفه تغذیه بافت های مجاور را به عهده دارد.

تشخیص بیماری گلوکوم چگونه است؟

آسان طب معتقد است برخی گمان دارند که در صورتی به بیماری آب سیاه مبتلا می شوند که فشار چشمشان بالا باشد، اما همیشه چنین نیست. فشار بالای چشم خطر ابتلا به گلوکوم را افزایش می دهد. بالا بودن فشار چشم الزاما به معنای ابتلا به گلوکم نیست ابتلا یا عدم ابتلا به گلوکم، بر اثر بالا بودن فشار چشم، بستگی به میزان تحمل عصب بینایی در مقابل فشار بالای چشم دارند و این میزان در افراد مختلف متفاوت است، این نشان می دهد که معاینه چشم اهمیت بسیار زیادی دارد.

منبع: آسان طب