معده محل ورود دستگاه گوارش است و مواد مختلف وقتی وارد بدن ما میشوند به اولین جایی که میرسند مری و معده است و طبیعتا عوارض غذاها و داروها روی معده بیش از سایر اجزای بدن است. غذاهای پرچرب باعث میشوند که تخلیه معده کند شود و فرد احساس سوزش یا درد کند. همچنین غذاهایی که فلفل یا ادویه جات تند دارند میتوانند معده را تحریک کنند، غذاهای حاوی فلفل با تندی زیاد رفلاکس اسید را هم تشدید میکنند. وقتی فردی تند تند غذا میخورد و غذا را با حجم زیاد در فاصله کم استفاده میکند، این باعث سنگینی و درد گرفتن معده میشود. منظور از تمام آنچه گفته شد این است که نه تنها نوع غذاهایی که مصرف میکنیم بر معده تاثیر گذارند، بلکه شکل غذا خوردن هم جزو عواملی است که میتواند منجر به بهبود علائم گوارشی گردد یا علائم گوارشی را تشدید کند تا معده دچار ناراحتی شود. در این مقاله قصد داریم درباره بیماری های معده صحبت کنیم.
بهترین روش تشخیص بیماری های معده اندوسکپی است. زخم معده و اثنی عشر شایعترین بیماری های قسمت فوقانی دستگاه گوارش هستند. بعد از زخم خوشخیم معده و اثنی عشر، سرطان ها شایع ترین بیماری های قسمت های فوقانی بدن هستند. وقتی که قرار است پزشکان این ضایعات ساختمانی را تشخیص بدهند، بهترین روش انجام آندوسکوپی است، عکس های رنگی از قسمت های فوقانی دستگاه گوارش هم روش های جایگزین هستند که البته دقتشان کمتر از آندوسکوپی است. مثلا برای تشخیص زخم معده همیشه آندوسکوپی را نیاز داریم، چون زخم های معده در هشت درصد موارد شانس سرطان دارند.
البته هر بیماری که دچار دردهای معده باشد به آندوسکوپی نیاز نخواهد داشت. وقتی فردی با درد معده به پزشک مراجعه می کند که سن بالای چهل سال دارد، این درد باید جدی گرفته شود، زیرا در سن بالای چهل سال احتمال سرطان ها بیشتر می شود، بنابراین، این فرد کاندید اندوسکوپی هست.
منبع: آسان طب
دیستروفی عضلانی یا ماهیچهای شامل یک گروه از اختلالات بوده که به تدریج از دست دادن توده عضلانی و قدرت فرد را به همراه دارد. دیستروفی ماهیچهای دوشن شایعترین و شدیدترین نوع این بیماری بوده و معمولا پسرها را تحت تاثیر خود قرار میدهد و تغییرات عموما در بزرگسالی نمایان خواهند شد. این اختلال از هر 5000 نفر 1 نفر را تحت تاثیر خود قرار داده و در انواع مختلفی موجود است. دیستروفی عضلانی ناشی از جهشهای ژنتیکی بوده که با تولید پروتئینهای عضلانی مواجه شده و برای ساخت و حفظ عضلات سالم ضروری میباشند. علت ایجاد این اختلال ژنتیکی بوده و سابقه خانوادگی احتمال ابتلای فرد به آن را افزایش خواهد داد. در حال حاضر هیچ درمان مشخصی برای این بیماری وجود ندارد، اما برخی از درمانهای فیزیکی و پزشکی میتواند علائم را بهبود بخشند.
دیستروفی ماهیچهای مجموعهای از شرایط عضلانی بوده و شایعترین نوع آن دیستروفی عضلانی دوشن است. علت اصلی ایجاد دیستروفی عضلانی، کمبود پروتئینی به نام دیستروفین بوده و در حال حاضر محققین در حال مبارزه با بیماریهای ژنی میباشند. همانطور که گفنه شد هیچ درمان خاصی برای دیستروفی عضلانی وجود ندارد. دیستروفی ماهیچهای بیش از 30 دسته بیماری را شامل شده و منجر به ضعف و انقباض ماهیچه میشود. با پیشرفت شرایط، حرکت نیز برای فرد سختتر شده و در برخی موارد منجر به اختلال در عملکرد تنفسی خواهد شد، همچنین میتواند قلب را تحت تاثیر قرار داده و تهدید کننده زندگی فرد باشد. شدت و ضعف اثرات این بیماری بسته به نوع آن متفاوت خواهد بود اما در طول عمر به آرامی پیشرفت کرده و ممکن است موجب معلولیت و حتی مرگ شوند. در حال حاضر هیچ راهی برای جلوگیری از دیستروفی عضلانی وجود ندارد، اما برخی درمانها میتوانند کیفیت زندگی فرد را بهبود بخشیده و پیشرفت علائم را به تاخیر بیاندازند.
این نوع از دیستروفی میتواند دارای علائم گستردهای باشد، از جمله موارد زیر:
√ دیستروفی عضلانی دوشن: این نوع از دیستروفی یکی از شایعترین آن به حساب میآید و میتواند مشکلات زیادی را برای افراد به وجود آورد، این مسئله باید سریعا با مشاهده کوچکترین علائم مورد بررسی قرار گیرد.
منبع: آسان طب
سالاک نوعی درخت سخت تنه است که به خانواده نخلها تعلق دارد. این درختها تنها در قسمتهای خاصی از دنیا کشت میشوند که از مهمترین آنها میتوان به موارد مهمی همچون بالی، لومبوک، جزیره تیمور، مالزی، سولاوسی، جاوه، سوماترا و استان ملوک اندونزی اشاره کرد. این درختان دارای میوهای با پوست سخت و محکم هستند که به آن نیز سالاک گفته میشود. پوست این میوهها شباهت بسیاری زیادی به فلس مار دارد و به همین دلیل است که در بعضی از نقاط دنیا به سالاک، میوه مار می گویند. میوه نرسیده سالاک ترش مزه است اما رسیده آن طعمی شیرین و مزهای مانند آناناس دارد. اگر دوست دارید بیشتر با خواص این میوه آشنا شوید، ما را در ادامه این مقاله همراهی کنید.
فارغ از این که این میوه طعمی دلنشین و گوارا دارد و از آن میتوان برای تغذیه استفاده کرد، خواص درمانی زیادی را نیز به سالاک نسبت میدهند. بررسیها حاکی از این است که سالاک سرشار از مواد مغذی میباشد. متخصصان تغذیه باور دارند شما میتوانید مقادیر قابل توجه ای فیبر غذایی، پروتئین، قند، پتاسیم، آهن، کلسیم، فسفر، ویتامین C و ویتامین A و همچنین آنتی اکسیدان های مختلف و مواد فعال در این میوه یافت کنید. یکی دیگر از فواید مصرف سالاک این است که در آن میزان ناچیزی کالری وجود دارد که آن هم ناشی از 4 درصد چربی و 1 درصد پروتئین میباشد.
در سالهای اخیر آزمایشهای زیادی بر روی سالاک صورت گرفته است که نتایج نشان میدهد این میوه میتواند به صورت قابل توجه ای به کاهش وزن کمک کند. در 100 گرم از این میوه تنها 82 واحد کالری وجود دارد. این موضوع برای کسانی که قصد دارد وزن خود را کاهش بدهند خبر بسیار خوبی است چرا که شما میتوانید با دریافت مقدار ناچیزی کالری، گرسنگی خود را برطرف بکنید.
منبع: آسان طب
قطعا شما هم از کسانی هستید که با بوییدن گل نرگس شادابی و سرمستی خاصی را احساس میکنید، از همین جهت است که میگویند گل نرگس، گل رایحهها، خاطرهها و یادهاست. این نوع گل با شکل بینظیری در نرگس زارها چشم مینوازد و در اطراف خود موجی از لطافت را در شهر و کوچه پراکنده میسازد. در این مقاله قصد داریم تا پرورش گل نرگس را بررسی کنیم.
اگر می خواهید گلتان بزرگ باشد، پیازی که برای کاشت انتخاب می کنید باید بزرگ باشد. سعی کنید پیازی را انتخاب کنید که بریدگی، خراش و دندانه نداشته باشد.
پیازهای نرگس به دو صورت هستند، نوع اول تنها یک نوک دارد که به آن دماغه هم می گویند. مدل دوم دو دماغه دارد و هر دماغه اش یک ساقه و گل می دهد.
گیاه شناسان معتقدند پیازهای دو دماغه ای گل هایی به مراتب درشت تر از گل های یک دماغه ای می دهند. پیازها را تا زمان کاشت می توانید در یخچال نگه دارید.
آبیاری زیاد، گل نرگس را آزار می دهد و اگر زیاد آبیاری شود برگ هایش بیش از اندازه بزرگ می شوند و گل نمی دهند. گیاه شناسان بر این اعتقادند که این گیاه اگر خشکی بکشد بهتر گل می دهد. بالا رفتن دما باعث پژمردگی گل های آن می شود ولی دمای هوای پایین برای این گل مناسب است در عین حال نرگس برای گلدهی به نور خورشید احتیاج دارد.
منبع: آسان طب
هل سیاه میوه گیاهی چند ساله و علفی است که به خانواده زنجبیلیان تعلق دارد. این دانهها نامهای دیگری نیز دارند که از مهمترین آنها میتوان به مواردی مانند هیل غراب و قافله کبار اشاره کرد. میوههای این گیاه معمولاً اول شهریور به وجود میآیند و قطری 25 تا 50 میلی متری دارند. در هر دانه هل دوازده دانه نامنظم به رنگ قهوهای با بویی معطر شیرین مزه وجود دارد. این گیاه بیشتر در کشورهایی مانند هندوستان و ترکمنستان رشد میکند، در ایران هم از کرمان به عنوان بزرگترین تولید کننده هل سیاه یاد میشود. همواره مصرف این گیاه با خواص درمانی زیادی همراه بوده است که ما در این مقاله سعی میکنیم شما را با مهمترین آنها آشنا کنیم.
هل سیاه یکی از دانههای بسیار مقوی است که استفاده از آن در فرهنگهای زیادی رایج میباشد. مطالعه کتابهای طب آیورودا نشان میدهد هندیها برای قرنها از هل سیاه در درمان بیماریها کمک میگرفتهاند چرا که این دانهها دارای آنتی اکسیدانهای قدرتمندی میباشند. تحقیقاتی که توسط موسسه پژوهشی American Studies انجام شده، حکایت از این دارد که هل سیاه سرشار از ترکیبات شیمیایی منحصر به فردی همچون ترپینئول، ترپنین، فورمیک اسید و استیک اسید میباشد. به همین دلیل است که هل سیاه نقش بسیار پررنگی در ساخت داروها دارد.
از عصاره هل سیاه در ساخت خمیردندانهای زیادی استفاده میشود چرا که این ماده در سلامت دهان و دندان نقش دارد. مطالعات نشان میدهد که این موضوع ریشه در خواص ضد باکتریایی و ضد قارچی این دانهها دارد. مهمترین دلیل برای ایجاد بیماریهای دهانی را باکتریهای موجود در بزاق میدانند. به همین دلیل است که مصرف هل سیاه میتواند سلامت دندانهای شما را تضمین کند. علاوه بر این، فعالیت این باکتریها باعث ایجاد بوی دهان نیز میشود، هل سیاه به دلیل بوی خوبش به این موضوع نیز میتواند کمک کند.
منبع: آسان طب