بررسی سندرم Refeeding یا همان تغذیه مجدد

زمانی که یک فرد مبتلا به سوء تغذیه شروع به مصرف مواد غذایی نماید امکان ایجاد سندرم Refeeding یا همان سندرم تغذیه مجدد وجود خواهد داشت، البته علت آن تجدید گلوکز و یا قند عنوان شده است. همانگونه که بدن بار دیگر شروع به هضم می‌کند شرایط برای ایجاد تعادل الکترولیت‌ها و مایعات تا حدی پیچیده خواهد شد، چنین تغییراتی می‌تواند عوارض شدیدی را ایجاد نماید و حتی ممکن است زندگی افراد را نیز تهدید کند. توجه داشته باشید که می‌توان وضعیت موردنظر را مدیریت کرد و در صورتی که پزشکان بتوانند آن را زود تشخیص دهند احتمال جلوگیری از بروز مشکلات بعدی وجود دارد. در این مقاله قصد داریم به بررسی کامل سندرم Refeeding بپردازیم.

ارائه اطلاعاتی در رابطه با سندرم Refeeding

اگر فرد در شرایطی قرار گیرد که غذایی برای خوردن نداشته باشد بدن در شرایط حاد گرسنگی قرار گرفته و می‌تواند منجر به سوء تغذیه گردد، مطمئنا پس از یک دوره طولانی گرسنگی دیگر بدن توانایی سابق خود در پردازش غذا را نخواهد داشت، در چنین شرایطی بدن انسولین کمتری تولید کرده که به دنبال آن تولید کربوهیدرات نیز با کاهش مواجه خواهد شد. دقت کنید، در صورتی که بدن کربوهیدرات کافی نداشته باشد به سراغ ذخایر چربی و پروتئین‌های ذخیره خواهد رفت تا بتواند انرژی مورد نیاز خود را تامین نماید. اگر با گذشت زمان کماکان بدن بر روی ذخایر چربی و پروتئین تکیه داشته باشد قطعا تعادل موجود در الکترولیت‌ها بر هم خواهد خورد، پتاسیم، فسفر، منیزیم، کلسیم و تیامین نیز به طور گسترده‌ای تحت تاثیر قرار می‌گیرند. سندرم Refeeding یا همان تغذیه مجدد شامل یک سری از تغییرات ناگهانی در متابولیسم بدن بوده که با افزایش سطوح گلوکز همراه است و بدن نیز با ترشح انسولین به آن پاسخ خواهد داد، این مسئله می‌تواند منجر به کمبود برخی الکترولیت‌ها همانند فسفر گردد، این سندرم دارای اثرات مضری بر روی برخی بخش‌های بدن است.

معرفی علائم و نشانه‌های سندرم تغذیه مجدد

الکترولیت‌ها نقش مهمی را در بدن ایفا خواهند کرد، هنگامی که تعادل به هم بریزد شایعترین عارضه‌ای که ممکن است رخ دهد هیپوفسفاتمی یا همان کمبود فسفر می‌باشد. علائم این مشکل عبارتند از:

• سردرگمی و تردید در کارها
• تشنج
• شکستگی عضلانی
• مشکلات عصبی
• ضربان قلب شدید

منبع: آسان طب

تشخیص بیماری‌های معده با آندوسکوپی یا عکس رنگی

معده محل ورود دستگاه گوارش است و مواد مختلف وقتی وارد بدن ما می‌شوند به اولین جایی که می‌رسند مری و معده است و طبیعتا عوارض غذاها و داروها روی معده بیش از سایر اجزای بدن است. غذاهای پرچرب باعث می‌شوند که تخلیه معده کند شود و فرد احساس سوزش یا درد کند. همچنین غذاهایی که فلفل یا ادویه جات تند دارند می‌توانند معده را تحریک کنند، غذاهای حاوی فلفل با تندی زیاد رفلاکس اسید را هم تشدید می‌کنند. وقتی فردی تند تند غذا می‌خورد و غذا را با حجم زیاد در فاصله کم استفاده می‌کند، این باعث سنگینی و درد گرفتن معده می‌شود. منظور از تمام آنچه گفته شد این است که نه تنها نوع غذاهایی که مصرف می‌کنیم بر معده تاثیر گذارند، بلکه شکل غذا خوردن هم جزو عواملی است که می‌تواند منجر به بهبود علائم گوارشی گردد یا علائم گوارشی را تشدید کند تا معده دچار ناراحتی شود. در این مقاله قصد داریم درباره بیماری های معده صحبت کنیم.

بهترین راه تشخیص بیماری های معده

بهترین روش تشخیص بیماری های معده اندوسکپی است. زخم معده و اثنی عشر شایعترین بیماری های قسمت فوقانی دستگاه گوارش هستند. بعد از زخم خوشخیم معده و اثنی عشر، سرطان ها شایع ترین بیماری های قسمت های فوقانی بدن هستند. وقتی که قرار است پزشکان این ضایعات ساختمانی را تشخیص بدهند، بهترین روش انجام آندوسکوپی است، عکس های رنگی از قسمت های فوقانی دستگاه گوارش هم روش های جایگزین هستند که البته دقتشان کمتر از آندوسکوپی است. مثلا برای تشخیص زخم معده همیشه آندوسکوپی را نیاز داریم، چون زخم های معده در هشت درصد موارد شانس سرطان دارند.

آیا همه بیماران به آندوسکوپی نیاز دارند؟

البته هر بیماری که دچار دردهای معده باشد به آندوسکوپی نیاز نخواهد داشت. وقتی فردی با درد معده به پزشک مراجعه می کند که سن بالای چهل سال دارد، این درد باید جدی گرفته شود، زیرا در سن بالای چهل سال احتمال سرطان ها بیشتر می شود، بنابراین، این فرد کاندید اندوسکوپی هست.

منبع: آسان طب

بررسی دلایل گوناگون ایجادکننده دیستروفی عضلانی

دیستروفی عضلانی یا ماهیچه‌ای شامل یک گروه از اختلالات بوده که به تدریج از دست دادن توده عضلانی و قدرت فرد را به همراه دارد. دیستروفی ماهیچه‌ای دوشن شایع‌ترین و شدیدترین نوع این بیماری بوده و معمولا پسرها را تحت تاثیر خود قرار می‌دهد و تغییرات عموما در بزرگسالی نمایان خواهند شد. این اختلال از هر 5000 نفر 1 نفر را تحت تاثیر خود قرار داده و در انواع مختلفی موجود است. دیستروفی عضلانی ناشی از جهش‌های ژنتیکی بوده که با تولید پروتئین‌های عضلانی مواجه شده و برای ساخت و حفظ عضلات سالم ضروری می‌باشند. علت ایجاد این اختلال ژنتیکی بوده و سابقه خانوادگی احتمال ابتلای فرد به آن را افزایش خواهد داد. در حال حاضر هیچ درمان مشخصی برای این بیماری وجود ندارد، اما برخی از درمان‌های فیزیکی و پزشکی می‌تواند علائم را بهبود بخشند.

اطلاعاتی در رابطه با دیستروفی عضلانی

دیستروفی ماهیچه‌ای مجموعه‌ای از شرایط عضلانی بوده و شایع‌ترین نوع آن دیستروفی عضلانی دوشن است. علت اصلی ایجاد دیستروفی عضلانی، کمبود پروتئینی به نام دیستروفین بوده و در حال حاضر محققین در حال مبارزه با بیماری‌های ژنی می‌باشند. همانطور که گفنه شد هیچ درمان خاصی برای دیستروفی عضلانی وجود ندارد. دیستروفی ماهیچه‌ای بیش از 30 دسته بیماری را شامل شده و منجر به ضعف و انقباض ماهیچه می‌شود. با پیشرفت شرایط، حرکت نیز برای فرد سخت‌تر شده و در برخی موارد منجر به اختلال در عملکرد تنفسی خواهد شد، همچنین می‌تواند قلب را تحت تاثیر قرار داده و تهدید کننده زندگی فرد باشد. شدت و ضعف اثرات این بیماری بسته به نوع آن متفاوت خواهد بود اما در طول عمر به آرامی پیشرفت کرده و ممکن است موجب معلولیت و حتی مرگ شوند. در حال حاضر هیچ راهی برای جلوگیری از دیستروفی عضلانی وجود ندارد، اما برخی درمان‌ها می‌توانند کیفیت زندگی فرد را بهبود بخشیده و پیشرفت علائم را به تاخیر بیاندازند.

انواع گوناگون دیستروفی عضلانی (ماهیچه‌ای)

این نوع از دیستروفی می‌تواند دارای علائم گسترده‌ای باشد، از جمله موارد زیر:

√ دیستروفی عضلانی دوشن: این نوع از دیستروفی یکی از شایع‌ترین آن به حساب می‌آید و می‌تواند مشکلات زیادی را برای افراد به وجود آورد، این مسئله باید سریعا با مشاهده کوچکترین علائم مورد بررسی قرار گیرد.

منبع: آسان طب

هر آنچه باید در رابطه با سندرم Pfeiffer بدانید

سندرم Pfeiffer یک بیماری ژنتیکی نادر بوده که موجب پیدایش زودهنگام جمجه خواهد شد و در نتیجه افراد دچار آن دارای شکل غیر طبیعی سر و صورت خواهند بود، این سندرم می‌تواند بر روی دست و پاها نیز تاثیرگذار باشد. علت اصلی سندرم Pfeiffer جهش ژن‌های مسئول رشد استخوان قبل از تولد است، این جهش موجب رشد سریع استخوان خواهد شد، باید توجه داشت که هیچ درمانی نمی‌تواند روند سندرم را معکوس کند اما می‌توانند علائم خاصی را کنترل نمایند. در این مقاله قصد داریم به بررسی سندرم Pfeiffer بپردازیم.

اطلاعاتی در رابطه با سندرم Pfeiffer

بر اساس مشاهدات صورت گرفته توسط دانشمندان آمریکایی مشخص شده است که سندرم Pfeiffer در حدود 1 مورد در هر 120000 تولد ایجاد می‌گردد، همانطور که در قسمت بالا هم گفته شد این سندرم ناشی از یک جهش ژنتیکی بوده و می‌تواند مشکلاتی را ایجاد نماید، انجام جراحی برای درمان این سندرم موضوعی ضروری به حساب می‌آید. غالبا استخوان جمجمه کودکان تنها بعد از شکل‌گیری کامل سر تمایل دارند که به یکدیگر نزدیک شوند، در رابطه با سندرم Pfeiffer داستان به گونه‌ای دیگری رقم خواهد خورد، یعنی درست برعکس روال اصلی که همین امر منجر به ایجاد تغییراتی در رابطه با شکل سر و صورت می‌شود. نوزادانی که با این نوع سندرم متولد شوند امکان دارد دارای چشمان درشت، پیشانی بلند، بینی‌های نازک باشند، همچنین احتمال برخی تغییرات در انگشتان دستشان نیز وجود دارد.

معرفی برخی از علت‌های مهم بیماری

این سندرم به دلیل بروز یک جهش ژنتیکی ایجاد خواهد شد، این ژن ممکن است از والدین نیز به ارث برده شود، بر اساس مطالعات و کارشناسی‌های انجام شده مشخص است که والدین دارای سندرم Pfeiffer تا 50 درصد وضعیت مساعدتری برای انتقال سندرم به فرزندانشان دارند، بنابراین مسئله جدی بوده و باید مورد بررسی و ارزیابی کاملی قرار گیرد.

معرفی علائم سندرم Pfieffer

علاوه بر اختلالات فیزیکی همانند همجوشی جمجمه، مفاصل مربوط به آرنج و زانو و حتی انگشتان پا امکان دارد علائم و نشانه‌های دیگری در رابطه با این سندرم وجود داشته باشد.

منبع: آسان طب

بررسی تاثیرات داروی بنادریل بر روی نوزادان

یکی از داروهایی که پزشکان استفاده از آن را برای نوزادان مناسب نمی‌دانند بنادریل بوده اما در مواقعی مشاهده می‌شود که مصرف آن تحت نظارت پزشک برای کودکان زیر 2 سال مورد تجویز قرار می‌گیرد. بنادریل دارویی بوده که برای از بین بردن علائم مربوط به آلرژی همانند عطسه، خارش و بثورات پوستی به کارگیری می‌شود، این دارو انواع مختلفی دارد که برای کودکان بالای 6 سال بوده اما برخی فرمولاسیون‌ها همانند کرم، ژل و اسپری‌ها وجود دارند که برای نوزادان 2 سال و بالاتر نیز مورد استفاده قرار می‌گیرد، در این مقاله قصد داریم به بررسی تاثیرات داروی بنادریل بر روی نوزادان بپردازیم.

اطلاعاتی در رابطه با داروی بنادریل

همانطور که در مقدمه هم گفته شد، بنادریل دارویی بوده که برای رفع برخی حساسیت‌ها به کار گرفته می‌شود و باید بدانید که به طور کلی برای نوزادان زیر 2 سال مناسب نمی‌باشد، کودکان 2 تا 5 سال نیز در صورت نیاز باید مقادیر بسیار اندکی را مصرف نمایند اما به طور کلی این دارو برای کودکان بالای 6 سال مناسب است، در صورت وجود شرایط حاد و تحت نظر پزشک می‌توان مطابق با برخی شرایط از بنادریل برای کودکان زیر 2 سال استفاده کرد، باز هم تاکید می‌شود که این کار باید تحت نظر و همچنین به دستور پزشک انجام شود، هر گونه کار خودسرانه در رابطه با این دارو می‌تواند جان نوزادان را تهدید نماید، بنابراین لازم است جانب احتیاط صد درصدی در رابطه با این دارو رعایت شود.

موارد استفاده از این داروی خاص

مهم‌ترین عنصر فعال در داروی بنادریل آنتی هیستامین بوده و در بسیاری از محصولات ضد سرفه و سرماخوردگی نیز یافت می‌شود. بر اساس اعلام رسمی اداره غذا و داروی ایالات متحده آمریکا (FDA) محصولات ضد سرفه و سرماخوردگی حاوی آنتی هیستامین و دیفن هیدرامین می‌توانند عوارض شدید و حتی خطر جانی را برای کودکان زیر 2 سال ایجاد نمایند.

دوز مناسب داروی بنادریل برای کودکان

اگر بخواهیم یک دوز مناسب برای کودکان تعیین کنیم باید عوامل و مولفه‌های گوناگونی را مورد بررسی قرار دهیم که سن یکی از آن‌ها است، همچنین در مواردی دیده شده که پزشکان بر اساس وزن کودکان برایشان دارو تجویز می‌کنند. از آنجایی که داروی بنادریل در انواع مختلفی تهیه و تولید می‌شود باید همواره پس از خرید محصول برچسب آن را مورد بررسی قرار داد، با اینکار دوزهای مناسب برای تمامی رده‌های سنی مشخص شده که می‌تواند راهنمای بسیار خوبی باشد.

منبع: آسان طب